Почина Мирослав Ќиро Блажевиќ, легендарниот хрватски селектор и поранешен селектор на фудбалската репрезентација на Хрватска. Тој ја загуби долгата борба со ракот на 88-годишна возраст.
Болеста првпат му беше дијагностицирана во 2011 година, двапати ја победи, но за жал третпат не успеа.
„Тренерот на сите тренери“, како што го нарекуваа во регионот на поранешна Југославија, е роден во Травник, и автор е на еден од најголемите успеси на хрватскиот фудбал и спорт воопшто, светскиот бронзен медал од Мундијалот во 1998 година.
Фудбал играше до 31 година, а ги носеше дресовите на Динамо Загреб, Локомотива, Сараево, Риека и на Сион, а потоа реши да стане тренер во швајцарскиот Мутие.
Тој остана во Швајцарија и ги водеше Вевеј и Сион пред да ја преземе швајцарската репрезентација во 1979 година.
Неговиот подем започна во 1979 година, кога дојде во Ријека, со која стигна до четвртфиналето на Купот на победниците на куповите, каде што беше елиминиран од Јувентус.
Тогаш почна легендата за големиот тренер Мирослав Ќиро Блажевиќ.
Своето име како тренер го прослави со титулата што му ја донесе на Динамо Загреб, по 24 години чекање, во сезоната 1981/82, четврта и што подоцна ќе се покаже како последна титула на шампионот на Југославија. Со „модрите“ следната сезона го освои и пехарот „Маршал Тито“ во Купот на Југославија а подоцна во хрватското првенство освои титула уште два пати (1993 и 2003 година).
Грасхоперс беше под негова палка во сезоната 1983/84 со триумф во првенството на Швајцарија, а во неговите успеси секако може да се вбројат и фактите дека ја задржа Приштина во елитниот фудбалски ранг на СФРЈ и ја внесе и Слобода Тузла во Премиер лигата на Босна и Херцеговина.