Foto/ EPA
Диего Чоло Симеоне е заштитиниот знак на Атлетико Мадрид. Сезонава е топ тема во Шпаноја откако драстично го смени стилот на игра. Од почетокот на сезоната Атлетико просечно постигнува по 2,53 гола по натпревар.
Хармизматичниот Аргентинец, Диего Чоло Симеоне, во декември 2011 година го замени Грегорио Манзано на клупата на Атлетико. Низ годините стана синоним за клубот. Неодамна се обврза на соработка со „јорганџиите“ до јуни 2027 година.
Мала илустрација околу тоа колку долго Чоло го предводи Атлетико. Откако седна на клупата на Атлетико, клубовите од Примера сменија дури 240 тренери ( 123 беа отпуштени во текот на сезоната, 94 си заминале по завршувањето на сезоната, а 23 беа во улога на привремени решенија). Само Чоло трае. Иако никогаш не поставува долгорочни цели, јасно е дека сака да ја освои Лигата на шампионите, која магично му избега двапати, иако веднаш по прегледот на договорот изјави дека растот на клубот му е поважен од купот.
Долги години Атлетико беше синоним за дефанзивна перфекција, тим кој тешко дава но уште потешко прима голови. Оваа сезона, работите драстично се сменија. Атлетико постигнува речиси три гола во просек по натпревар, нешто што не се случило уште од времето на Радомир Антиќ.
Атлетико има серија од 17 победи на домашен терен (15 во Примера и две во Лигата на шампионите).
„Сите ние секогаш сакаме да се подобриме, наместо да бидеме трети, да станеме барем втори, кога сме втори, да бидеме први, а можеби и да не чекаме да поминат 25 години за повторно да бидеме шампиони, туку осум или десет. Тешко е, се натпреваруваме во лигата со Барселона и Реал, затоа сме среќни што има тимови како Џирона кои негуваат убав фудбал“, истакнува Симеоне во опширното интервју за „Марка“.
Сигурно е дека во иднина една од целите ќе му биде да ја освои Лигата на шампионите. Два пати, Атлетико на волшебен начин остана без неа од Реал, во 2014 и 2016 година.
„Мора да освоиме нешто важно за да може Гризи да ја добие Златната топка. Во спротивно тешко ќе дојде до неа. Знаеме дека сака да биде тука и се надеваме дека ќе не следи на патот по кој тргнавме. Сè уште е млад, без разлика дали има 31 или 36 години, секогаш ќе биде млад. Како одминува времето, ќе дејствува на други позиции, бидејќи буквално е квалификуван за секоја. Кога отиде во Барселона, знаеше дека луѓето на почетокот нема да ја прифатат неговата одлука. Тој го прифати тоа и иако направи грешка, бараше прошка, а потоа докажа што значи Атлетико за него“.
Со голот против Виљареал, Гризман се искачи на второто место на вечната листа на најдобри стрелци на Атлетико, се изедначи со Адриен Ескудеро (по 169 гола), пред него е клупската и шпанска легенда Луис Арагонес (173), неговиот рекорд наскоро ќе биде надминат.
„Почнав да ги преиспитувам работите… Денеска тимот бара од нас да играме на овој начин. Убаво е чувството да се однесуваш вака. Кога ќе најдете начин на игра во кој фудбалерите се чувствуваат удобно, мора да го почитувате. Се менувавме со текот на времето, имавме физички силен состав, Габи, Тиаго, Диего Коста, Миранда, Годин, Хуанфран, Филипе Луис… Тимот се базираше на сила и контранапади, работеше многу на пресинг. Има типови на фудбалери на кои им треба друг начин. На пример, Реал избира да се повлече и да трча во контра, Барселона сака што поскоро да го освои поседот, затоа што тешко се враќа на својата половина“.
Атлетико успеа да го достигне нивото на победа со Чоло-така, како што го карактеризираат шпанските новинари новиот стил на Симеоне, кога тој ги започнува акциите од последната линија, гради континуирани напади и игра паметно.
„За формацијата размислувам 68 пати. Буквално до пред почетокот на натпреварот, а јас консултирам со играчите пред да излезам на теренот. На пример, последниот пат кога бевме шампиони, присуството на Марио Ермосо ни овозможи добро да ги започнуваме акциите. Тука беше и Трипие кој одлично го гледаше теренот од позицијата десен бек, Љоренте играше брилијантно „кршеше“ ривали… Цел живот сакам да играм добро. Во Естудијантес и Ривер имавме многу офанзивни играчи. Ми се допаѓа мојот тим да брани добро. Го видовте натпреварот од Премиер лигата, 4:4 на средбата помеѓу Челзи и Манчестер Сити. Тоа значи дека никој не играше одбрана. Ако можеме да се одбраниме тогаш ќе направиме нешто подобро од другите. Како Барселона стана шампион? Со тоа што вешто се бранеше и имаше цврста одбранбена структура. Што се однесува до формацијата, седнав на денот на натпреварот со Селтик со моите колеги, предлогот беше да почнеме во 5-3-2, им кажав дека нема, дека 4-4-2 е подобар, чувствував дека Гризман нема да успее да направи некои работи. Потоа, во четири и пол попладне повторно го погледнав видеото за секој случај, за да се уверам во деталите од играта на Селтик и забележав дека нема да одиме со 4-4-2. Потоа го сменив и реков дека се враќаме на 5-3-2“.
Тоа резултираше со славје, 6:0. Најубедливата победа на Атлетико во историјата на Лигата на шампионите, потпишана од Антоан Гризман и Алваро Мората (по два гола), кој игра неверојатно добро оваа сезона.
„Тој созреа како играч. Тој е капитен на репрезентацијата. Чувствува дека треба да го следиме. Ако ме прашате дали е најдобрата „деветка“ во Европа или една од најдобрите, ќе ви одговорам без сомнение. По бројки и по перформанси. Килијан Мбапе не е класичен напаѓач, затоа Мората го споредувам со Халанд и Кејн… Тој е на тоа ниво“.
Антоан Гризман и Алваро Мората се чини дека се во хармонија, но Чоло никогаш не успеа да го развие талентот на Жоао Феликс. Тој вели дека го претпочита стилот на Барселона, забележува дека подобро реагира на изгубени топки и не ја доведува во прашање неговата проценка.
„Најголемиот архитект на реалноста е – времето“.
А времето поминато во Атлетико се мери пред и по Диего Симеоне. И кога еден ден, можеби, ќе замине…
„Далеку е, но замислувам дека во одреден момент ќе работам на друго место. Кога би имал можност да изберам кој ќе ме замени, би се одлучил за некои од најдобрите, како Јирген Клоп, Карло Анчелоти или Маурисио Покетино. Би сакал да ги видам во Атлетико“.
Бидејќи сега е популарен, што би му рекол на Чоло во 2011 година?
„Не плаши се, држи се цврсто“.